Blog Wendyonline: Dag 1 van de Geluksroute door Zuid-Limburg met Limburg Lonkt

Digital detox: gá van dat internet af. Beleef je wereld offline. Daar word je pas écht gelukkig van. Precies dat was wat ik wel eens zelf wilde ervaren. Lucky me mocht van @visitmaastricht en @visitzuidlimburg drie heerlijke dagen offline in het Limburgse Heuvelland. Om te ontdekken of real-life belevenissen echt beter zijn dan mijn Instagram feed. En of!!! Maar oh oh, wat heb ik t zwaar gehad. Lees in deze eerste blog voor #limburglonkt in samenwerking met @wendyonlinenl hoe mijn eerste dag van dit avontuur verliep. En lees vooral ook of zo’n zelfde trip in de Limburgse heuvels iets voor jou is.

Vandaag is het zover. Mijn geluksroute annex digital-detox-tour dwars door het prachtige Zuid-Limburg begint. Met als doel het geluk te vinden door te ontsnappen aan de massa. Rust vinden in de natuur.  Rust offline én online.

Digital detox. Even weg van de digitale werkelijkheid. Ontsnappen terwijl je op dezelfde plek blijft. Als gelukspsycholoog is dat iets dat ik zeer veel mensen die ik coach adviseer. Mijn kastje thuis puilt uit van de ingeleverde mobieltjes. Twee weken lang zonder, adviseer ik ze streng. Maar jullie snappen; de beste stuurlui staan aan wal. Want alhoewel ik donders goed weet dat het afkicken van wifi, het checken van berichtjes en het wegwerken van die dwingende rode cijfers kan leiden tot veel meer rust en geluk, vind ik het zelf toch echt wel een dingetje. Ben ik verslaafd aan berichtgeving? Instant gratification? Ik denk het wel. Alhoewel ik geen millennial ben en opgegroeid zonder smartphone, was ik wel één van de early adapters in het jaar 2000. Ik wíst gewoon dat de nieuwe vorm van communicatie bij mij zou passen. Lekker snel en to the point. 

Ik zelf ben gelukkig. Ik vind mijn rust in het hardlopen en bij mijn gezin. Nergens voor nodig dus, die digital detox. Toch blijft het spoken. Ben ik verslaafd? Drie dagen écht uitrusten, zelfs als ik niet aan het hardlopen ben? Zou ik dat kunnen?

Ik besluit het te gaan uitvinden. Trek mijn stoute schoenen aan en start de route die zorgvuldig door de VVV’s Maastricht en Zuid-Limburg is samengesteld.

Ik merk bij de start van mijn programma in Maastricht dat ik het meteen lastig heb. Het hardlopen over de Sint Pietersberg en de mooie Enci-groeve, die sinds kort door Natuurmonumenten terug gegeven is aan de natuur, is heerlijk. Er gaan gelijk allerlei gedachten door mijn hoofd: ‘ben ik goed voorbereid? Moet ik die en die niet nog een mailtje sturen misschien? En de out-of-office-reply instellen? Hoe doe ik dat überhaupt? Sinds ik een eigen bedrijfje ben gestart heb ik hier nog nooit gebruik van gemaakt. Een ondernemer moet immers altijd bereikbaar zijn. Toch?’ Enzovoorts. Het afschakelen lukt niet helemaal, ik bereid me meer voor op de dag die komen gaat. Zoals elke ochtend tijdens mijn workout. 

Weet je wat? Tijdens mijn heerlijke ontbijt (Avocado & Egg, what else?) bij CINQ aan de Maas in Maastricht besluit ik het detoxen nog heel even uit te stellen. Ik stuur die mailtjes die ik nog wilde versturen, klungel met mijn Outlook en dan is het echt over. 

Natuurlijk blijkt dat er ook weer nieuwe mailtjes klaarstaan. Die uiteraard NU een antwoord verlangen. Ik verlies mezelf helemaal in het werk en merk het mooie uitzicht geeneens op. Totdat Pie, de aardige ober bij CINQ, mij vraagt of ik al ‘zen’ ben. Dat doet me opschrikken. Enigszins beschaamd leg ik mijn laptop terzijde. We raken aan de praat. Over zijn 40 jaar in de horeca. Hoe zijn carrière ups en downs kent en je vooral dicht bij jezelf moet blijven. True, beaam ik. Dat is wat ik mijn coachees ook altijd meegeef. Het gesprek werkt ontspannend. Ik neem nog een hap van mijn heerlijke toast en hoor mezelf  ‘ja’ zeggen op de vraag of ik nog een koffie wens. ‘Ik heb toch geen tijd meer? Ik moet door!!’ ‘Wat kan het schelen?’, denk ik. Ik praat nog even met Pie. Ik voel me ontspannen. De sociale verbondenheid, het spontane contact met een complete vreemde, maakt me blij van binnen. Waarom doen we dat tegenwoordig niet meer? Spontaan een praatje maken? Toevallig hoorde ik vorige week op de radio dat onderzoek heeft uitgewezen dat  mensen steeds banger zijn om vreemden aan te spreken. Iedereen heeft het druk met zichzelf, oortjes in en scherm voor de neus. Hoe ongezellig. Ik besluit er werk van te maken. Veel gesprekken met vreemden aan te gaan. Waarbij ik niet alleen luister dit keer, -want dat kunnen psychologen wel-, maar vooral zelf ook deel. 

Ik haast me naar de plek waar mijn fiets van CycleCenter klaar staat. Ik merk dat ik toch naar mijn telefoon grijp. 5 gemiste oproepen. Onbekende nummers. Wie zouden het zijn? Nieuwe klanten? Relaties? Heeft iemand me nodig? Ik bel stiekem 1 nummer terug. Ja. Het was belangrijk. Maar niets dat niet 3 dagen had kunnen wachten. Ik stop mijn telefoon diep weg in mijn tas. Hoppend op mijn elektrische fiets (jaja, elektrisch!), maar zonder trapondersteuning (want hey, ik ben sportief), geniet ik van de wonderschone route richting de rand van de stad. Ik bind hem goed vast aan het hek bij het nieuwste pop-up restaurant dat Maastricht rijk is. ‘Wijnrestaurant aan het Land’ ziet er aantrekkelijk uit met zijn spectaculaire uitzicht. Ik zet de volgende stap in mijn detox-avontuur. Maar nu echt. Ik ga praten met vreemden, genieten van wijn en heerlijk eten, kijken naar het landschap. En schrijven. Want daar word ik gelukkig van. 

Een fotografe is mijn tafelgenoot deze middag. Mijn doel; ‘praten met een vreemde’, wordt wel heel makkelijk op deze manier. We keuvelen wat over ons werk. We genieten van de tongstrelende gerechtjes uit de keuken van Mes Amis. Helaas is deze pop-up maar zeer tijdelijk (tot eind juni 2019) deelt de eigenaresse ons mee, maar voor het eten kunnen wij altijd in het ‘echte’ restaurant aan de Tongersestraat terecht. Wat een opluchting. De wijnen komen van de omliggende hoeve; Hoeve Nekum. Ik voel me niet alleen een godin in Frankrijk. Zo proeft het ook.  Nog 1 slokje dan. Om me heen kijkend zie ik de vele gasten (op een maandagmiddag, waar komen al deze mensen vandaan?) genieten en ook gapend voor zich uit staren. Is dit echt Nederland? Wijnranken op de heuvels voor ons. Wát een kadootje. Best lekker, dat gapen en staren. Zou ik vaker moeten doen. Ondertussen haast de fotografe zich naar haar volgende klus (geen detox voor haar helaas) en tik ik wat woorden op het virtuele papier. De verleiding is groot om naar het wifi-wachtwoord te vragen. Maar dat doe ik niet.   

De rest van de dag blijkt dat de geluksroute zorgvuldig is samengesteld. Niet alleen wordt mijn brein gedetoxt vanwege het ontbreken van online prikkels, ook mijn huid wordt van haar afvalstoffen ontdaan. 

Mijn gezicht wordt onder handen genomen door Sonja van de BEAUTYLOFT, dat deel uitmaakt van ‘Servaas, the Beauty Concept’. Sonja trekt alle tijd uit voor een kennismaking, het geven van kundig advies mbt gezichtsreiniging en een aansluitende massage. Iets waar ik  normaliter dus écht het geduld niet voor heb, maar vreemd genoeg vloog de tijd voorbij. En mijn huid was me super dankbaar. 

De daarop volgende voetlezing en voetreflexmassage bij de onderbuurvrouw, ook onderdeel van Servaas the Beauty Concept, is puur. Helemaal terug naar mezelf. Ik voel tijdens het mooie gesprek met Céryla van Cée Concept echte verbinding. Verbinding die ik als gelukspsychologe anderen leer aan te gaan, maar mezelf vrijwel niet toesta. Je volledig openstellen. Loslaten. Ondergaan. Het komt hard aan deze middag tijdens het voetje vrijen; dit loslaten. Dingen die ik allang wist komen naar boven vanwege het open gesprek en mijn jubelende droomteentjes.  Maar het mooie is: het loslaten is wederzijds. Cée stelt zich net zo kwetsbaar op. Vervelend natuurlijk, zo’n psychologe op je tafel. Cée is kundig en doet haar werk vol passie; dat is te merken. Aanrader. 

Het advies van Sonja; ’48 uur geen alcohol’, heb ik helaas niet kunnen opvolgen. Het fantastische glaasje bubbels bij Kloosterhotel Kruisheren kon ik simpelweg niet weigeren. Zeker niet omdat Tino het glaasje zo vriendelijk aanbood. Ik drink het glaasje in de hal, het centrale gedeelte in het klooster, en kijk om me heen. Wat een rust en sereniteit. Ik wil hier nooit meer weg. Hier blijf ik. Na een tijdje begeleidt Tino mij naar mijn luxe kamer op de eerste verdieping. Hij neemt uitgebreid de tijd voor een rondleiding. Zo geeft hij uitleg over de wandfoto en laat me zien hoe alle snufjes werken. Het valt me op de ‘de tijd nemen’ de rode draad is tijdens deze route. Iets dat ik nooit lijk te bezitten, wordt me tijdens deze dagen in het zuiden terug gegeven. Het is een verbijsterende, maar ook mooie ervaring. Puur geluk.

Blog Bedrock Magazine: Hoe je van dagdromen gelukkig wordt.

De zomer loopt bijna ten einde. Weg cocktails met een rietje, hallo wegwerpbekertje met vriesdroogkoffie. Droom jij nog wel eens lekker weg op je werk? Of dagdroom je op andere momenten? Lekker blijven doen! Je wordt er namelijk gelukkig van. Lees in de blog voor Bedrock Magazine hoe.

Een zondagochtend in mei. De buurman draait een Latin muziekje dat vanuit zijn open balkondeur met fladderend gordijn mijn tuin in dwaalt. Vogels hebben het druk; een duivenpaar fladdert verliefd achter elkaar aan. Bloemetjes in de knop om me heen. De lente is absoluut mijn favoriete seizoen. Het is het seizoen van verwachting en dromen. Een aanloop naar een lange, zinderende zomer en bijbehorende zomervakantie.

Eenmaal op vakantie kan ik me nog wel eens vervelen. ’Is dit het nu?’ denk ik tot mijn eigen schrik na wéér een dag strand, uitstapjes en heerlijk eten. 

Hoe dat kan?

Waarschijnlijk waren je verwachtingen te hoog gespannen. Na maanden van teveel werken, móet en zál die ene vakantie ontspanning bieden. Dit kan ook gelden voor andere zaken. Die lang en zorgvuldig geplande bruiloft móet alle tijd en moeite waard zijn. Dat te dure festival móet de belevenis van je leven worden. Wordt dat het niet, dan ervaar je cognitieve dissonantie. Kortom een gevoel van onrust omdat je niet beleeft wat je zou willen beleven. Er zit een kloof tussen datgene dat je verwachtte en dat wat er daadwerkelijk is.

Maar mogen we dan niet meer dromen? Voorpret is toch juist de halve pret? Juist. Het visualiseren van een fijne gebeurtenis (als…dan..) is op zich al iets dat een zalig geluksgevoel produceert.  ‘Als ik dit jaar nog van functie wissel, hoef ik nooit meer naast die uit zijn adem stinkende collega te zitten…’ Dagdromen heeft nog een functie. Tijdens drukke periodes kan het ervoor zorgen dat we mentaal ontspannen. Het zorgt voor ruimte in ons drukke brein. Tevens helpt het ons bij het maken van keuzes. Blijkbaar wil je onderbewuste je wat vertellen. Namelijk dat wat je écht heel graag wilt. Helaas kent dagdromen ook een keerzijde; mensen dit (te)veeldoen zijn ontvankelijker voor depressies. Dromen komen namelijk niet altijd uit. Daardoor wordt je portie cognitieve dissonantie te hoog. Van onrust naar stress.

Hoe zorg je ervoor dat dagdromen leuk blijft? Dat het geen onrust, maar juist een extra dosis geluk geeft?

1.     Ga eerst na wat je droom je vertellen wilt. Wat is de onderliggende betekenis? Droom je van die éne vakantie, waarin het allemaal moet gebeuren, en waarin je eindelijk zal bijtanken, rusten en ontspannen? Zeker weten dat je teveel op je bordje hebt. Leef je al een tijd toe naar dat ene grote feest of festival, waarbij je samen met al je vrienden zult dansen en lachen tot in de vroege uurtjes? De kans is aanwezig dat je te weinig tijd investeert in je sociale leven. Je hebt in elk geval behoefte aan social connectedness. Is je droom omvangrijker? Wil je een nieuwe baan of liefde? Ga na waarom. Ben je verveeld? Eenzaam? Veel mensen weten niet wat ze willen. Jij blijkbaar wel. Ervaar dit als een grote kwaliteit.

2.     Verlies de werkelijkheid niet uit het oog. Ja, je gaat op vakantie over een aantal maanden, maar waarom zou je niet genieten van het nu? In plaats van te blijven dromen op die ene zondagochtend in mei, zou je ook eens om je heen kunnen kijken. Ga hardlopen of wandelen. Of neem een koffietje en beleef het moment nóg intenser. En in plaats van dat dat festival nog gaver wordt in gedachten, zou je alvast bij een vriend langs kunnen gaan om sámen te mijmeren over dat wat komen gaat. Zoek elkaar op, heb het ook nu al fijn. Dit geldt ook voor de belangrijke zaken des levens. Misschien heb je een minder leuke baan, maar wél salaris om fijn van te leven; geen grote liefde maar wel tijd om leuke dingen te doen voor jezelf.

3.     Stel je verwachtingen bij. Als je droomt over zaken in de toekomst heb je kans dat je het veel mooier maakt dan dat het is. Probeer er juist niet over te dromen óf je er veel minder bij voor testellen.  Laat de gedachten los en ga wat anders doen. Hoe lager de verwachting, hoe beter de realiteit. Waarom denk je dat zoveel mensen hun vakantie doorbrengen in een tentje? Je verwachtingen blijven laag. Het enige dat je bij je hebt zijn wat pannetjes, slaapzakken en een stukje zeil. Juist dán kan de werkelijkheid alleen maar positiever uitpakken. Net zoals het telkens weer gebeurt dat je over je grote liefde struikelt wanneer je eindelijk die maandenlange internet-speurtocht (vol griezels met rare gewoontes) in de ijskast hebt gezet.

4.     Maak van je droom een concreet doel met subdoelen. Droom je over grotere zaken in plaats van over concrete gebeurtenissen? Helaas blijft het voor veel mensen bij dromen. Toch kun je ook hier iets aan doen. Denk weer na over wat je droom je vertellen wilt. Stel jezelf een doel. Denk daarbij ook na over wanneer en hoe je dit doel wilt bereiken. Maak een concreet stappenplan met hele kleine substapjes. Waarvan je er dagelijks of wekelijks 1 kan maken. Er is altijd iets dat je doen kunt. Ga aan de slag! Het maken van stapjes richting je doel geeft je zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde een enorme boost. Je wordt er onmiddellijk gelukkiger van.

5.     Gebruik het optimisme in je dagdromen.Dagdromen is leuk. Dagdromen is heerlijk. Dagdromen maakt je blij. Het maakt allerlei fijne stofjes vrij in je brein. Blijf het ook zeker doen. En zodra de stofjes beginnen te werken, stap dan uit je droom en steek anderen aan met je optimisme en vrolijkheid.  Want geluk verdubbelt, wanneer je het deelt.

Mogen we blijven dagdromen? Sure. Vooral lekker doen. Af en toe en vooral niet te lang. Want je dromen van gisteren zijn de realiteit van vandaag. Heb een fijne zomer!

Blog Wendyonline: 4 redenen waarom je af en toe een psycholoog zou moeten bezoeken

Stel; ik ga volgende week tijdens mijn vakantie kopje onder in zee; dan hoop ik toch dat een lifeguard met wasbordje en pittige shorts mij in allerijl komt redden. Want dat is af en toe handig, nodig, maar vooral heel prettig; zo’n reddingsboei. Hoe doen jullie dat eigenlijk door het jaar heen? Zoek je hulp als je ergens mee worstelt? Of doe je alles in je duppie? Lees hier waarom het helemaal zo gek nog niet is om je vaker vast te klampen aan een reddingslijn. En een professional om hulp te vragen.

Therapeuten zijn vaag en zweverig. En naar de psycholoog ga je pas als je écht gek bent. En oh ja, gelijk heb je. Er zit wat vaags tussen ons psychologen. Met een werkwijze die alles behalve concreet en praktisch is.

En gek ben je niet, dus waarom ook weer bestaan die lui?

Ok toegegeven, je hebt het wel eens druk. Of beter; je hebt het wel eens niet druk. En ja, dat is best een dingetje. Soms heb je gewoon ff maling aan alles, terwijl je volgens je laatste insta-stories-check zou moeten stoppen met suikers, je bed vaker moet verschonen, vaker sorry moet zeggen en moet stoppen met appen op de fiets. Jemig, wat een ellende.

Op dat moment snak je naar een reddingslijn omdat je voelt alsof je helemaal alleen rondspartelt in het diepe en het niet al te lang meer volhoudt. En dan heb je het liefst een stevig en betrouwbaar uitziend stuk touw dat je vast kunt grijpen en als het even kan ook nog een fijne lifeguard in pittige shorts die dit touw vanaf de kant vasthoudt. Toch?

En dat is precies wat een leuke psycholoog voor je kan en wil zijn. Meestal houden we onze kleren aan, maar die reddingsboei dragen we altijd mee. Dit zijn de redenen waarom je misschien toch een keer de dokter Rossi van jouw keuze zou moeten bezoeken;

 1.     Het is me-time

Het kan zijn dat je het praten met een psych nog steeds niet zo ziet zitten. Geef je dit toch een ‘go’, dan doe je niet meer of minder dan ‘me-time’ inplannen. En alleen van dat inplannen knap je al op.  Wie gunt zichzelf nou niet zo’n rustmomentje, waarbij je de tijd neemt om stil te staan bij je hersenspinsels en het ordenen van je gedachten? Is heel goed voor dat brein  van je.

 2.     Sharen helpt

Het uitspreken van gedachten zorgt ervoor dat je ze onderkent en ze naar je bewustzijn brengt. Dat levert aha-momenten op. ‘Goh, wist geeneens dat dit me zo bezig hield.’ Je dwingt jezelf te praten waardoor knelpunten eerder zichtbaar worden en je ermee aan de slag kunt.

3.     Veiligheid

Ieders basisbehoefte is een safe base. Een veilige bubbel waarin je je af en toe kunt terug trekken. Voor sommige is dat hun flatje, voor anderen hun kat en voor weer anderen hun psych. Deze creëert een omgeving waarin je helemaal jezelf kunt zijn zonder oordeel. Je wordt niet ontslagen of gedumpt, terwijl je toch alles wat je denkt mag ventileren. Je mag dus jezelf zijn en dat vergeten we nog wel eens in deze veeleisende maatschappij.

 4.     Een duwtje in de rug

Zo gek zijn ze nog niet, de meeste psychologen. Het zijn gewone mensen die precies dezelfde fouten maken als jij , geloof me. Alleen zijn zij zich wat meer bewust van patronen in hun gedrag en wat leidt tot die bepaalde patronen. En dat is verdomd handig. Ze kunnen jou dus een spiegel voorhouden zonder te oordelen. Ze leggen je uit waarom je je voelt zoals je voelt. En ze helpen je ook op weg naar een oplossing. Dit kan zijn door het uitgooien van die reddingslijn, een duwtje in de rug, maar soms ook door middel van een schop onder je kont. En eentje waar je van geniet ook nog.

Dus, ga dan! Af en toe best lekker; beetje vaag en zweverig.

Heb jij niet direct hulp nodig maar wél een brandende vraag voor een gelukspsychologe? Stuur deze dan naar online@wendymultimedia.nl. Dan lees je op WendyOnline.nl binnenkort het antwoord!

Blog Wendyonline: Gezond maakt gelukkig en vice versa

Wil jij ook bikini-proof de zomer in? Tijd om een aantal weken extra goed op je gezondheid te letten. Beter eten, meer bewegen. Het blijkt nu dat je daar gelukkig van wordt ook. Lees al knabbelend op je stengel bleekselderij onderstaand artikel en zet dóór!!

Gelukkige mensen zijn vaker gezonder dan ongelukkige mensen, zo blijkt uit onderzoek. Gelukkige mensen bewegen meer, eten meer groenten en fruit en over het algemeen is ook de kwaliteit van hun slaap beter dan van hun minder gelukkige medemens. Het blijkt zelfs dat gelukkige mensen een beter immuunsysteem hebben. Het is niet voor niets dat lichamelijke klachten als hoofdpijn of maagpijn vaak gerelateerd worden aan stress.

Natuurlijk snijdt dit hout. Je kunt je voorstellen, dat je veel eerder geneigd bent een lekkere gezonde maaltijd te bereiden als je vol energie en puf zit, dan wanneer je een baaldag hebt. Juist dan zwicht je eerder voor verleidingen in de vorm van vet of suikers. Het zogenaamde ‘troostvoedsel’. En eenmaal geïnstalleerd onder een dekentje op de bank, kan een retourtje naar de sportschool je ook gestolen worden.

Maar het blijkt ook dat het andersom werkt. Niet alleen zijn gelukkige mensen gezonder, ook zijn gezonde mensen gelukkiger. Hoe dat dan weer zit?

Gezonde mensen maken minder cortisol, het zogenaamde stresshormoon, aan. Dit houdt sterk verband met hoe goed jij ’s nachts slaapt. Meer stress, minder slaap; helaas. Minder slaap, meer stemmingswisselingen. Ook hebben gezonde mensen over het algemeen minder last van pijntjes, waardoor het humeur beter wordt. Pijnloos door het leven gaan zorgt er tevens voor dat je meer energie hebt om dingen te ondernemen, al dan niet met anderen. Weer een geluksfactor in the pocket! En je snapt vast, dat wanneer je gezond leeft, je daardoor ook je zelfvertrouwen boost. Knagen aan een worteltje doet je net even iets beter voelen dan het wegwerken van een zak Cheese Onion chips. Alhoewel, tijdens het eten denk je daar misschien anders over. Maar dat is korte termijn. Over de lange termijn, dus na het wegwerken van 1.000 kcal versus 33 kcal, weet ik wel wat je beter doet voelen. En je spiegelbeeld ook.

Ik kan nog uren doorgaan over de relatie tussen geluk en gezondheid. Het is een typisch kip-of-het-ei-verhaal. Waarbij het veel moeilijker is om de eerste stap te zetten wanneer je in een negatieve flow zit (ongezond en ongelukkig) dan andersom. Toch is dit de sleutel. Dóen. Niet denken. Geen beren op de weg zien. Geen uitstelgedrag. Doen!  Trek je sportschoenen aan, trek broccolirijst bij de Appie uit het schap, stof je blender af en gáán. Je lijf en hoofd zullen je dankbaar zijn. Enjoy.