Een vrouw in het bestuur scheelt 300.000 dollar / by Josje Smeets

vrouw.jpg

Aan werkgeluk kun je werken. Als gelukspsychologe doe ik niets anders. Ik sleutel wat af tijdens mijn gesprekken met werknemers die minder happy zijn. Ik tast af wat de mindset is en probeer deze om te buigen. Soms makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker als je er in een bedrijf alleen voor staat. Dat is dweilen met de kraan open. 

Gelukkig openen steeds meer leiders de ogen. Ze dweilen mee, of beter nog; ze sluiten de kraan.
 De wetenschap roept al jaren: wil je echt goed leidinggeven, spits je dan toe op ‘transformational leadership’. Maar wat is dat dan? Ouderwets transactioneel leiderschap is leiderschap gebaseerd op het ruilprincipe: als jij iets doet voor mij, dan doe ik iets voor jou. Jij voert deze werkzaamheden uit voor mij en ik geef jou er geld voor terug. Niet lullen, maar poetsen. 

Helaas voor onze heren leiders is het tegenwoordig niet meer zo eenvoudig. Werknemers worden mondiger en krijgen via de vele (social) media een veel beter inzicht in datgene wat allemaal mogelijk is op carrièregebied. Waarom braaf werken voor geld? Wij willen meer! Wij willen ons ontwikkelen. Wij willen groeien. Wij willen geïnspireerd en gemotiveerd worden. Wij wensen een transformatieve leider die ons daarbij helpt. 

Werk aan de winkel dus voor de leiders. Motiveren en inspireren valt te leren. Loslaten en vertrouwen ook. Maar toch is de een er beter in dan de ander.
 Om precies te zijn: vrouwen zijn er beter in. Beter dan mannen. Vele malen beter zelfs. 

Uit onderzoeken blijkt dat vrouwen zich vaker en makkelijker empathisch opstellen. Dat vrouwen sturen op groei, vertrouwen hebben en medewerkers in hun waarde en controle laten. Daarnaast zijn vrouwelijke leiders ontvankelijker voor de vitaliteit van hun medewerkers. Precies déze kenmerken zorgen ervoor dat medewerkers meer productief, efficiënt en gelukkig zijn. Waardoor ze minder ziek worden en minder vaak weglopen naar een andere –leukere- werkgever. 

Toen ik dus het bericht las dat in Californië een wet is aangenomen dat beursgenoteerde bedrijven in 2020 minimaal één vrouwelijke leider in hun bestuur moeten opnemen, was ik blij verrast. Californië snapt het. Californische medewerkers worden per definitie gelukkiger! 

Echter om de toevoeging in hetzelfde bericht heb ik eens hartelijk moeten lachen. Laten deze bedrijven namelijk géén vrouwen toetreden tot hun board, dan hebben ze een boete van 
300.000 dollar aan hun broek hangen. Is dit een mop? Is het een straf een vrouw toe te laten als leider en beslisser? Gaan we vrouwen slechts toelaten omdat het moet en zo 3 ton besparen? Zodat we onze Cadillac van de zaak kunnen blijven rijden? 

Of gaan we vrouwelijke leiders eindelijk eens serieus nemen? Omarmen we deze wet en zorgen we dat we er beter van worden?
 Ik adviseer dat laatste. Onze heren leiders zouden er zomaar gelukkiger van kunnen worden. Kan die Cadillac alsnog op Marktplaats.